Δημήτρης Τσουκνιδής

Σε προηγούμενο άρθρο αναφέραμε ότι ίσως υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που φοβούνται ή διστάζουν να επιλέξουν την υπνοθεραπεία ως μία εναλλακτική θεραπεία πνεύματος και σώματος.   

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους – ευτυχώς – υπάρχουν έγκυρες φωνές από τον ιατρικό κόσμο που προέρχονται από διακεκριμένους επιστήμονες, όπως η επιστημονική ομάδα της MAYO CLINIC.  

Εκτός όμως από τους γιατρούς της κλινικής MΑΥΟ και δύο ακόμα διακεκριμένοι επιστήμονες, μιλούν ξεκάθαρα για την ασφάλεια και τα οφέλη της υπνοθεραπείας.  

Ο Arnold A. Lazarus, καθηγητής Ψυχολογίας, θεραπευτής, συγγραφέας, ομιλητής και πρωτοπόρος στην κλινική Ψυχολογία που έχει τιμηθεί με βραβεία διακεκριμένου Ψυχολόγου και διακεκριμένης επαγγελματικής συνεισφοράς από την Αμερικανική Ένωση Ψυχολογίας καθώς και με το βραβείο διακεκριμένων υπηρεσιών από το Αμερικανικό Συμβούλιο Επαγγελματικής Ψυχολογίας και ο Clifford Ν. Lazarus, κλινικός ψυχολόγος με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία και τον νευροψυχολογικό έλεγχο, διευθυντής του Comprehensive Psychological Services του Πανεπιστημίου Πρίνστον που έχει τιμηθεί από το Prescribing Phycologists’ Register για εξέχουσα συνεισφορά στις πρωτοπόρες προσπάθειες εκπαίδευσης Ψυχολόγων.  

Οι δύο αυτοί έγκριτοι ειδικοί μοιράζονται μαζί μας την εξής πραγματική περίπτωση μιας κοπέλας, της Μάρθας.   

Η Μάρθα πάλευε με τη λαιμαργία της για πολλά χρόνια, αλλά όταν είπε στη μητέρα της ότι θα δοκίμαζε την ύπνωση, εκείνη πανικοβλήθηκε. “Πώς μπορείς καν να το σκέφτεσαι;” ξεφώνισε.  

“Νόμιζα ότι σε μεγάλωσα έτσι ώστε να μην κάνεις κάτι τόσο επικίνδυνο. Ποιος ξέρεις τι θα σου συμβεί όταν σε υπνωτίζουν… Εκτός αυτού είναι πεταμένα λεφτά αυτά τα πράγματα… Δεν έχουν αποτέλεσμα…”  

Με αφορμή λοιπόν τη συγκεκριμένη περίπτωση της Μάρθας οι έγκριτοι ψυχολόγοι αναφέρουν:  

“Η ύπνωση είναι ίσως μία από τις πιο παρεξηγημένες μεθόδους ψυχολογικής θεραπείας. Οι μύθοι και οι εσφαλμένες αντιλήψεις που περιβάλλουν την ύπνωση και την υπνοθεραπεία προέρχονται κυρίως από την ιδέα που έχει σχηματίσει ο κόσμος σχετικά με τον υπνωτισμό του θεάτρου. 

 Η αλήθεια είναι ότι υπνωτισμός του θεάτρου είναι γενικά μία θεατρική παράσταση και έχει τόση σχέση με την γνήσια κλινική ύπνωση όση σχέση έχουν πολλές χολιγουντιανές ταινίες με την πραγματική ζωή. Δηλαδή καμία απολύτως.   

Είναι γεγονός ότι η ύπνωση αποτελεί ένα θετικό ψυχολογικό φαινόμενο που έχει έγκυρες χρήσεις στην κλινική εφαρμογή και για να το θέσουμε απλά:  

Η ύπνωση είναι μία κατάσταση πολύ εστιασμένης προσοχής ή συγκέντρωσης που συνδέεται συχνά με τη χαλάρωση και την αυξημένη υποβλητικότητα.”  

Αυτό όμως που τονίζουν ιδιαίτερα οι δύο διακεκριμένοι καθηγητές είναι το εξής:  

“Αντίθετα με όσα πιστεύουν πολλοί άνθρωποι η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση ύπνωσης έχουν τον πλήρη έλεγχο του εαυτού τους. Οι υπνωτισμένοι άνθρωποι δεν θα έκαναν ποτέ κάτι που φυσιολογικά θεωρούν ηθικά ανεπίτρεπτο.”  

Επίσης είναι γεγονός – συνεχίζουν οι δύο ψυχολόγοι – ότι δεν είναι όλοι επιδεικτικοί στην ύπνωση, δηλαδή μερικοί άνθρωποι φαίνεται ότι έχουν μία δυνατότητα που ονομάζεται “ικανότητα ύπνωσης”, η οποία όπως και πολλές άλλες δυνατότητες ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων ατόμων.  

Για να μπορείτε να υπνωτιστείτε με επιτυχία πρέπει να θέλετε να συμμετέχετε στη διαδικασία εκούσια και να διαθέτετε τουλάχιστον μία μέτρια ικανότητα ύπνωσης. Έχει παρατηρηθεί πως κάποιες φορές ακόμα και οι άνθρωποι με υψηλή “ικανότητα ύπνωσης” μπορεί να ωφεληθούν σε μικρότερο βαθμό από την υπνοθεραπεία.  

Ένα άτομο πρέπει να ακολουθήσει μία σειρά συνεδρίων ύπνωσης για να ενισχυθούν οι οποίες εποικοδομητικές υποδείξεις δίνονται σε αυτό. Οι υποδείξεις που δίνονται στους ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση ύπνωσης – οι επονομαζόμενες “υπνωτικές υποβολές” – φαίνεται να είναι ένα σημαντικό κομμάτι του μηχανισμού μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η διαδικασία.  

Αυτό που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό – σύμφωνα με τους Arnold A. Lazarus και Clifford Ν. Lazarus – είναι το γεγονός ότι ενώ πολλοί άνθρωποι δεν ανταποκρίνονται θετικά σε μία άμεση ευθεία υπόδειξη, στην κατάσταση της ύπνωσης η ίδια υπόδειξη εισέρχεται στον νου “από την πίσω πόρτα” της συνείδησης. Εκεί λοιπόν ριζώνει και έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές θετικές συμπεριφορικές ή ψυχολογικές αλλαγές.   

Οι δύο διακεκριμένοι καθηγητές ψυχολογίας επισημαίνουν τέλος ότι οι πιο συχνές κλινικές εφαρμογές της ύπνωσης περιλαμβάνουν: 

• την αποβολή κακών συνηθειών (τσιγάρο, λαιμαργία για φαγητό), 
• την καταπολέμηση της αϋπνίας,  
• την επαναφορά ξεχασμένων εμπειριών,  
• ενώ συχνά η ύπνωση χρησιμοποιείται και ως αναισθητικό για την αντιμετώπιση του πόνου.   

Συμπερασματικά, η πρόταση των καθηγητών συνοψίζεται στην εξής θέση:  

“Μπορείτε πολύ εύκολα να δοκιμάσετε τα οφέλη της ύπνωσης. Ακόμα και μία πεντάλεπτη συνεδρία αυθύπνωσης μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμη!” 

“Θέλω να κάνω θετικές αλλαγές στη ζωή μου μέσω υπνοθεραπείας, αλλά διστάζω!” 

Αυτή η φράση ακούγεται συχνά στα αυτιά ενός υπνοθεραπευτή και είναι απόλυτα φυσιολογικό να ακούγεται διότι όταν ένας άνθρωπος δεν γνωρίζει την τεράστια ασφάλεια που παρέχει η υπνοθεραπεία και τα πολλαπλά οφέλη τα οποία μπορεί να αποκομίσει από αυτή, τότε χρησιμοποιεί φράσεις όπως η παραπάνω.  

Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που εξαιτίας άγνοιας φοβούνται ή διστάζουν να επιλέξουν την υπνοθεραπεία ως μία εναλλακτική θεραπεία πνεύματος και σώματος.  

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους – ευτυχώς – υπάρχουν έγκυρες φωνές από τον ιατρικό κόσμο που προέρχονται από διακεκριμένους επιστήμονες.   

Φωνές οι οποίες αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι η υπνοθεραπεία αποτελεί μία ασφαλή και αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία πνεύματος – σώματος.  

Πιο συγκεκριμένα ο Δόκτωρ Αμίτ Σουντ (Amit Sood), γενικός παθολόγος και διακεκριμένος συνεργάτης της πασίγνωστης “Mayo Clinic” στο βιβλίο “Εναλλακτική Iατρική” το οποίο εκδίδει η ίδια η κλινική Mayo,  αναφέρει: 

“Η πεποίθηση ότι το μυαλό και το σώμα είναι αλληλένδετα υπάρχει εδώ και αιώνες. Η θεραπεία ασθενειών με φάρμακα έχει ορισμένους περιορισμούς πράγμα που φαίνεται από το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ατόμων που στρέφονται σε εναλλακτικές θεραπείες.  

Σήμερα αντιμετωπίζουμε διάφορες ασθένειες όπως η ινομυαλγία και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, οι οποίες δεν θεραπεύονται με φάρμακα ή χειρουργικές επεμβάσεις.  

Αυτή η διαπίστωση – σε συνδυασμό με τις επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι το μυαλό παίζει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη μιας ασθένειας – έχει οδηγήσει στην αναθεώρηση της ιατρικής Πνεύματος – Σώματος και στο αυξημένο ενδιαφέρον για την ολιστική υγεία και θεραπεία.  

Η δύναμη και η ταχύτητα του μυαλού είναι εκπληκτικές. Ένα μυαλό που κατέκτησε έναν άλλο πλανήτη, δεν μπορεί να μην έχει την ικανότητα να θεραπεύσει το ίδιο του το σώμα.  

Η θεραπεία πνεύματος – σώματος αποτελείται από δύο φάσεις:  

Η πρώτη αφορά την επαναφορά του μυαλού σε κατάσταση γαλήνης. Σε αυτή τη φάση ο νους επανέρχεται σε μία γαλήνια κατάσταση, αποδοτική και προσαρμόσιμη στις ανάγκες του ατόμου. Για να φτάσει σε αυτήν την κατάσταση το μυαλό πρέπει να αποβάλει τις αρνητικές εμπειρίες που έχει αποκτήσει με τα χρόνια.  

Η δεύτερη φάση αφορά τη χρησιμοποίηση του μυαλού ώστε να επιτευχθούν οφέλη για την υγεία. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω πνευματικής παρέμβασης (όπως η προσευχή),  μέσω ομιλούμενης παρέμβασης (όπως ο διαλογισμός), μέσω πρακτικών που περιλαμβάνουν αναπνοή και στάση σώματος (όπως γιόγκα), μέσω καθοδηγούμενου οραματισμού (θεραπευτικός οραματισμός, ύπνωση).  

Ειδικότερα, η επίσημη θέση των γιατρών της διάσημης “Mayo Clinic” για την ύπνωση είναι η εξής:  

“Παρόλο που ο υπνωτισμός παρουσιάζεται με χιούμορ στην τηλεόραση και στις ταινίες, για ορισμένους ανθρώπους είναι αποτελεσματική θεραπεία. Οι έρευνες δείχνουν ότι κάποια άτομα έχουν μεγαλύτερη ικανότητα ύπνωσης από κάποια αλλά. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όσο πιο ανοιχτός είναι κάποιος στον υπνωτισμό τόσο πιο πιθανό είναι να ωφεληθεί από αυτόν.” 

Παράλληλα οι γιατροί της κλινικής MAYO επισημαίνουν:  

“Ο υπνωτισμός μπορεί να αποτελεί καλή λύση αν χρειάζεστε βοήθεια στην αντιμετώπιση μιας χρονιάς πάθησης. Αξίζει να δοκιμάσετε.”  

Επιπροσθέτως η έγκριτη ομάδα γιατρών της κλινικής MAYO δηλώνει κατηγορηματικά:  

“Ο υπνωτισμός μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο που οφείλεται σε διάφορες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου. Εφαρμόζεται επίσης στη θεραπεία προβλημάτων συμπεριφοράς, ενώ μπορεί να βοηθήσει και στη διαχείριση του άγχους πριν από κάποια ιατρική ή οδοντιατρική εξέταση.” 

Τέλος, η ιατρική ομάδα της παγκοσμίως γνωστής κλινικής MAYO προσθέτει:  

“Αναφορικά με το άγχος: Πολλές μελέτες δείχνουν ότι ο υπνωτισμός βοηθά στην αντιμετώπιση του άγχους. Συγκεκριμένα μειώνει το άγχος πριν από κάποια ιατρική ή οδοντιατρική εξέταση με αποτελέσματα που διαρκούν έως και 3 χρόνια.  

Αναφορικά με την αλλαγή συμπεριφοράς: η ύπνωση έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην επίλυση προβλημάτων όπως η αϋπνία, η νυχτερινή διούρηση, το κάπνισμα και κάποιες φοβίες. 

Αναφορικά με την αντιμετώπιση πόνου: έρευνες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Υγείας αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της υπνοθεραπείας στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου που σχετίζεται με τον καρκίνο, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, παροδικά προβλήματα του πεπτικού συστήματος και ορισμένους πονοκεφάλους.”  

Η επιστημονική ομάδα τη κλινικής MAYO, μιας κλινικής που αποτελεί ένα από τα εγκυρότερα ιατρικά κέντρα του κόσμου, είναι σαφής και πραγματικά ανάβει το πράσινο φως σε όσους θέλουν να επωφεληθούν από την υπνοθεραπεία και τις πολλαπλές δυνατότητές της.  

Ναι, σίγουρα πλέον όλοι μας στην εποχή της πληροφόρησης έχουμε ακούσει για κάποια από τα πολλά οφέλη της υπνοθεραπείας:

• Χαμηλότερα επίπεδα στρες
• Μεγαλύτερη διανοητική σαφήνεια
• Μείωση άγχους
• Βελτιωμένη παραγωγικότητα
• Βελτιωμένα επίπεδα συνολικής υγείας

Ίσως  όμως  στο μυαλό πολλών ανθρώπων δημιουργείται η ερώτηση: “είναι ασφαλής και αποτελεσματική η υπνοθεραπεία;”. Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι σαφής: “Ναι, η υπνοθεραπεία είναι απόλυτα ασφαλής και αποδεδειγμένα αποτελεσματική.” Και είναι απόλυτα ασφαλής επειδή άπειρες επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει την αξία, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της. 

Πιο συγκεκριμένα  στο επιστημονικό άρθρο  “The Effectiveness of Hypnotherapy in Reducing Stress Levels” («Η αποτελεσματικότητα της υπνοθεραπείας στη μείωση των επιπέδων στρες»), οι επιβλέποντες καθηγητές αναφέρουν το εξής: “αυτή η μελέτη σχεδιάστηκε για να απεικονίσει τα επίπεδα άγχους και την επίδραση της υπνοθεραπείας στη μείωση της κατάστασης στρες των υπο επίβλεψη συμμετεχόντων.” 

Οι επιστήμονες εφάρμοσαν υπνοχαλάρωση σε (6) έξι συμμετέχοντες που ήταν γνωστό ότι ήταν σε κατάσταση άγχους πριν τη συμμετοχή τους σε συνεδρίες υπνοθεραπείας. 

Τα δεδομένα αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας το μη παραμετρικό τεστ υπογεγραμμένης κατάταξης Wilcoxon. Με βάση τα αποτελέσματα των δοκιμών Wilcoxon διαπιστώθηκε ότι μετά την υπνοθεραπεία, τα επίπεδα άγχους μειώθηκαν. Οι καθηγητές συμπέραναν ότι η υπνοθεραπεία είναι αποτελεσματική στη μείωση των επιπέδων στρες. 

Παράλληλα, μια ακόμα σημαντική επιστημονική έρευνα του Dr Corydon Hammond της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γιούτα επισημαίνει την αξία της αυθύπνωσης. 

Η επιστημονικη έρευνα του Hammond (“Hypnosis in the treatment of anxiety- and stress-related disorders”, “Η ύπνωση στη θεραπεία διαταραχών που σχετίζονται με το άγχος και διαταραχές σχετιζόμενες με άγχος”) διερεύνησε μελέτες που εξέτασαν την αποτελεσματικότητα της αυθύπνωσης στο ζήτημα του άγχους, συμπεριλαμβανομένου του άγχους που σχετίζεται με χειρουργική επέμβαση, εγκαύματα, οδοντιατρική εργασία και καρκίνο. 

Σύμφωνα με τον Hammond, η τεράστια ποσότητα διαθέσιμης έρευνας παρέχει πειστικά στοιχεία ότι η ύπνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για τη θεραπεία πολλών διαταραχών και καταστάσεων που σχετίζονται με το άγχος. 

Επίσης ο Eileen Davis, Ανώτερος Λέκτορας και Ακαδημαϊκός Προϊστάμενος για τη Σχολή Συμβουλευτικής στο Australian College of Applied Psychology, πραγματοποίησε μια ανασκόπηση δέκα μελετών που εξέτασαν τη χρήση ύπνωσης για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου και του άγχους με τίτλο “Literature review of the evidence-base for the effectiveness of hypnotherapy.”, διαπιστώνοντας ότι οι μελέτες παρείχαν αποδείξεις ότι η υπνοθεραπεία είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να βοηθήσει τους ανθρώπους να μειώσουν τα επίπεδα του πόνου και του άγχους τους. 

 Η επιστήμη λοιπόν απάντησε: “Ναι, η υπνοθεραπεία είναι όχι μόνο ασφαλής, αλλά και αποτελεσματική!”

Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο διαλογισμός όσο και η ύπνωση είναι και οι δύο εξαιρετικές και αποδεδειγμένα αποτελεσματικές πρακτικές. 

Όμως σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν;  

Ομοιότητα 1η:  

Ο διαλογισμός είναι μια τεχνική στην οποία βρίσκεστε κάπου ήσυχα και προσπαθείτε να χαλαρώσετε. 

Επίσης και η ύπνωση είναι μια τεχνική κατά την οποία βρίσκεστε κάπου ήσυχα και χαλαρώνετε εστιάζοντας την προσοχή σας προς τα μέσα.   

Διαφορά 1η:  

Ο διαλογισμός απλώς βοηθά να χαλαρώσετε και να εστιάσετε στον εαυτό σας. 

Στην ύπνωση χαλαρώνετε μεν εστιάζοντας σε εσάς, αλλά από τη στιγμή που είστε χαλαροί και εστιασμένοι, μπορείτε να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε ζητήματα τα οποία θέλετε να επιλύσετε διότι μόλις βρεθείτε σε υπνωτική έκσταση, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις αστείρευτες δυνάμεις του υποσυνείδητου νου σας και χρησιμοποιώντας υποβολές μπορείτε να κάνετε μετρήσιμες αλλαγές ζωής σας.  

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αφήνοντας κάποιον άλλο να σας υπνωτίσει ή μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας αυθύπνωση. Και οι δύο τρόποι είναι εξίσου αποτελεσματικοί. 

Ομοιότητα 2η:  

Ο διαλογισμός είναι μια μορφή ενδοσκόπησης για να μπορείτε ήρεμα να εξετάσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.  

Επίσης και η ύπνωση είναι μια στροφή “προς τα μέσα” που βάζει σε ήρεμη σειρά τις σκέψεις και τα συναισθήματα.   

Διαφορά 2η:  

Ενώ ο διαλογισμός εστιάζει αποκλειστικά στο “εδώ και τώρα”, η ύπνωση αρχικά κάνει μεν το ίδιο πράγμα, αλλά στη συνέχεια σας οδηγεί να κοιτάξετε βαθύτερα, μέσα στον υποσυνείδητο νου σας, εκεί όπου αποθηκεύονται όλες οι αναμνήσεις, όλη η δημιουργικότητα, όλα τα συναισθήματα, όλες οι πεποιθήσεις και τα όλα τα ένστικτά σας.  

Και αυτή η πρόσβαση σε όλα αυτά είναι το σημαντικότερο διότι όταν έχετε αυτή την πρόσβαση, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που δεν μπορείτε να επιτύχετε.  

Διαφορά 3η:  

Ο διαλογισμός έχει μόνο ένα στάδιο: την εστίαση στην αναπνοή η οποία μπορεί να σας βοηθήσει να ηρεμήσετε το μυαλό σας, να χαλαρώσετε και να συλλέξετε τις σκέψεις σας. 

Η ύπνωση έχει (3) τρία ξεχωριστά στάδια εντός των οποίων: 

• Απομακρύνετε το άγχος   
• Ξεπερνάτε φόβους 
• Έχετε πρόσβαση σε πληροφορίες που σε συνειδητό επίπεδο είχατε ξεχάσει  
• Απελευθερώνετε τη δημιουργικότητά σας 
• Βρίσκετε θετικές λύσεις ακόμη και σε δύσκολες περιόδους  
• Επιτυγχάνετε τους  περισσότερους από τους στόχους σας 

Αλλά γιατί το πετυχαίνει αυτό η ύπνωση και όχι ο διαλογισμός; 

Στην ύπνωση συνήθως ξεκινάτε έχοντας έναν συγκεκριμένο στόχο ή πρόθεση κατά νου. 

Μόλις κατά το πρώτο στάδιο νιώσετε χαλαροί, μπορείτε στη συνέχεια να επικεντρωθείτε στο ζήτημα που θέλετε να επιλύσετε (στάδιο αλλαγής) χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του υποσυνείδητου νου σας και εντάσσοντας αυτές εντός μεθόδων όπως ο θεραπευτικός οραματισμός ή η δημιουργική οπτικοποίηση (πάντα κατά το στάδιο της αλλαγής).  

Για παράδειγμα, εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που θέλετε να διώξετε, μπορεί ο υποσυνείδητος νου σας να σας το παρουσιάσει σαν έναν μεγάλο λίθο που καταρρέει και μετατρέπεται σε σκόνη. Άλλωστε  ο υποσυνείδητος νους σας ξέρει καλύτερα από εσάς πώς θα επιλυθεί το ζήτημα.  

Ή εάν για παράδειγμα έχετε ένα σημαντικό ραντεβού στο οποίο χρειάζεστε αυτοπεποίθηση, μπορείτε (μέσα στο στάδιο αλλαγής της ύπνωσης) να φυτέψετε έναν σπόρο αυτοπεποίθησης μέσα στον υποσυνείδητο νου σας (ο σπόρος αυτός τεχνικά ονομάζεται μεθυπνωτική υποβολή αυτοπεποίθησης) και να του ζητήσετε αυτός ο σπόρος να παράγει καρπούς αυτοπεποίθησης ακριβώς κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας.  

Αυτή μεθυπνωτική υποβολή μπορεί να έχει τη μορφή: “Υποσυνείδητε νου, θέλω, όση αυτοπεποίθηση υπάρχει μέσα μου, να την φέρεις στην επιφάνεια ακριβώς κατά τη διάρκεια του ραντεβού μου” (φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, αυτή η ίδια φράση ειπωμένη εκτός ύπνωσης δεν θα φέρει κανένα απολύτως αποτέλεσμα).  

Γενικό συμπέρασμα: μπορείτε να σκεφτείτε την ύπνωση ως μια πιο έντονη και βαθύτερα επικεντρωμένη κατάσταση διαλογισμού, η οποία ακριβώς επειδή είναι βαθύτερα επικεντρωμένη σε συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι τελικά  καλύτερη για επίτευξη θετικών αλλαγών.  

Ωστόσο εάν διαβάσατε πολλά αναφορικά με τις διαφορές ανάμεσα στην ύπνωση και τον διαλογισμό και μπερδευτήκατε, κρατήστε μόνο ένα στο μυαλό σας:  

Ο διαλογισμός και η ύπνωση έχουν ομοιότητες, αλλά η τεράστια διαφορά τους είναι ότι η ύπνωση ακολουθεί μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ένα αποτέλεσμα που έχεις επιλέξει πριν αρχίσεις, ενώ ο διαλογισμός είναι πιο “άμορφος” και ασαφής.  

Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό και μία προσωπική κατάθεση, η οποία ίσως βοηθήσει περισσότερο.  

Προσωπικά δεν επιλέγω τον διαλογισμό διότι δεν έχει αυτή τη συγκεκριμένη κατεύθυνση  (αν και σε κάποιους μπορεί να ταιριάζει περισσότερο) για να επιλύσω συγκεκριμένα ζητήματα και να επιτύχω συγκεκριμένους στόχους.   

Χρησιμοποιώ πάντα ύπνωση (συγκεκριμένα “αυθύπνωση”, εφόσον μπορώ να υπνωτίζω τον εαυτό μου, κάτι που μπορούν όλοι να μάθουν) κάθε φορά που θέλω να πετύχω κάτι συγκεκριμένο: είτε αυτό είναι χαλάρωση, είτε ηρεμία, είτε η  επίλυση ενός προβλήματος, είτε η διαχείριση κάποιου μυϊκού πόνου.  

Και το κάνω αυτό επειδή με την ύπνωση ξέρω ακριβώς πότε θα μπω, πότε θα βγω, και τι θα έχω πετύχει κατά τη διάρκεια που βρίσκομαι εντός της υπνωτικής εμπειρίας.   

Άλλωστε είναι γνωστό πως το ίδιο έκαναν προσωπικότητες τεράστιου βεληνεκούς που άφησαν το αποτύπωμά τους στο παγκόσμιο στερέωμα, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.   

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι η πιο κοινή νόσος του γαστρεντερικού συστήματος που ταλαιπωρεί σωματικά και ψυχικά το 15-20% του ελληνικού πληθυσμού (κυρίως τον νεαρό πληθυσμό και τις γυναίκες). 

Συμπτώματα του συνδρόμου:  

• χρόνιος κοιλιακός πόνος 
• έντονο σφίξιμο στην κοιλιά (κράμπες)
• δυσπεψία
• μετεωρισμός της κοιλιάς (φούσκωμα), 
• παραγωγή αερίων

Παράγοντες που το επιδεινώνουν: 

• άγχος 
• φαγητό 

Ακολουθεί η σημαντική επιστημονική έρευνα που απέδειξε πως η ύπνωση είναι ασφαλής και παρέχει  μακροχρόνια επαρκή ανακούφιση από τα συμπτώματα. 

Η έρευνα των καθηγητών Schaefert Rainer MD, Klose Petra PhD, Moser Gabriele MD και  Häuser Winfried MD πραγματοποιήθηκε με σκοπό να να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα, η ανεκτικότητα και η ασφάλεια της ύπνωσης στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ενήλικα με μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών.

Μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών είναι μια στατιστική διαδικασία συνδυασμού δεδομένων από πολλαπλές μελέτες. Οι ερευνητές αναζητούν ιδανικά το αποτέλεσμα της θεραπείας (ή το μέγεθος του αποτελέσματος) να είναι συνεπές από τη μία μελέτη στην άλλη.

Αποτελέσματα επιστημονικής έρευνας

Στην ανάλυση συμπεριλήφθηκαν οκτώ τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με συνολικά 464 ασθενείς και διάμεσος κύκλος ύπνωσης 8,5 (7-12) για διάμεσο διάστημα 12 (5-12) εβδομάδων. 

Στο τέλος της θεραπείας, η ύπνωση ήταν ανώτερη από τις συνθήκες ελέγχου στην παραγωγή επαρκούς ανακούφισης συμπτωμάτων (RR, 1,69 [95% CI = 1,14-2,51], NNT, 5 [3–10]) και στη μείωση της παγκόσμιας γαστρεντερικής βαθμολογίας (SMD, 0,32 [95% CI = −0,56 έως −0,08]). 

Κατά τη μακροχρόνια παρακολούθηση, η ύπνωση ήταν ανώτερη από τους ελέγχους σε επαρκή ανακούφιση από τα συμπτώματα (RR, 2,17 [95% CI = 1,22–3,87], NNT, 3 [2–10]).

Συμπέρασμα επιστημονικής έρευνας 

Η μετα-ανάλυση έδειξε ότι η ύπνωση ήταν ασφαλής και παρείχε μακροχρόνια επαρκή ανακούφιση από τα συμπτώματα στο 54% των ασθενών με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. 

Διαβάστε την πλήρη έρευνα εδώ.  

Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης επιστημονικής έρευνας δίνουν ελπίδα σε πολλούς συνανθρώπους μας που ταλαιπωρούνται καθημερινά από το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. 

Εάν λοιπόν και εσείς ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που χρειάζονται ανακούφιση από τα καθημερινά ενοχλητικά συμπτώματα του συνδρόμου, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τα ελπιδοφόρα  αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας και να ξεκινήσετε κάνοντας μια πρώτη επαφή με την υπνοθεραπεία.

Αυτό που γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι για την ύπνωση είναι περίπου αυτό που αναφέρει και  ο Δρ David Spiegel, καθηγητής ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών στο Στάνφορντ, ότι δηλαδή “ο εγκέφαλος λειτουργεί διαφορετικά όταν βρίσκεται σε υπνωτική κατάσταση και η έρευνα δείχνει ότι η ύπνωση μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα για να σας κάνει λιγότερο ευαίσθητους σε ιογενείς λοιμώξεις.” 

Πέρα όμως από αυτές τις γνωστές πλέον σε όλους μας αλήθειες, η επιστημονική έρευνα αποδεικνύει ότι η ύπνωση αποφέρει θετικότατα  αποτελέσματα και στο ζήτημα της διακοπής καπνίσματος.  

Ο Δρ Spiegel σημειώνει ότι “η ύπνωση είναι σχεδόν διπλάσια αποτελεσματική για τη διακοπή του καπνίσματος από την τυπική συμβουλευτική συμπεριφοράς”, ενώ προσθέτει πως “μερικοί άνθρωποι ανησυχούν ότι θα χάσουν τον έλεγχο ενώ βρίσκονται υπό ύπνωση, ενώ, κατά ειρωνικό τρόπο, η ύπνωση βοηθά τους ανθρώπους να ελέγχουν περισσότερο τις σκέψεις και τις ιδέες τους, έτσι ώστε ο πόνος ή το άγχος να μην έχουν πια το πάνω χέρι”.

Επίσης ο Δρ Spiegel  αναφέρει το εξής ιδιαίτερα σημαντικό: “αυτό που μας λένε αυτές οι διάφορες μελέτες είναι ότι η ύπνωση έχει πραγματικό και μετρήσιμο αντίκτυπο που επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν πραγματικές σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές. Λειτουργεί, και στα χέρια ενός έμπειρου επαγγελματία, μπορεί να επιτύχει θαύματα. Μπορεί κυριολεκτικά να είναι μια δύναμη για το καλό στον κόσμο.”

Εκτός όμως από τις αδιαμφισβήτητες δηλώσεις του καθηγητή Ψυχιατρικής  D. Spiegel, και η καθημερινή εμπειρία των ανθρώπων που έχουν επωφεληθεί από την ύπνωση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. 

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ειλικρινής δήλωση της παγκοσμίου φήμης παρουσιάστριας Ellen DeGeneres, η οποία μετά τις συνεδρίες ύπνωσης που ολοκλήρωσε και αναφερόμενη στον υπνοθεραπευτή της, Paul McKenna, είπε: “με βοήθησες τρομερά, και πιθανότατα έσωσες τη ζωή μου. Η διακοπή καπνίσματος άλλαξε σαφώς τη ζωή μου.” 

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να αλλάξει και η δική σου ζωή; 

Θέλετε να διακόψετε το κάπνισμα; Η υπνοθεραπεία είναι η τέλεια επιλογή. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό:

Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση ύπνωσης, χαλαρώνεις. Ο συνειδητός νους σου δίνει τη θέση του πρωταγωνιστή στον υποσυνείδητο νου σου. Η προσοχή σου στρέφεται προς τα μέσα. Είσαι  σε θέση (με τη βοήθειά του υπνοθεραπευτή) να επικοινωνείς με τους υποσυνείδητους πόρους σου. Είσαι σε κατάσταση που είναι δυνατή  η  εμφύτευση ισχυρών προτάσεων που σχετίζονται με τη διακοπή καπνίσματος μέσα στον υποσυνείδητο νου.

Μόνο έτσι μπορείς να  αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου για το κάπνισμα σε εξαιρετικά βαθύ επίπεδο (για την ακρίβεια στο βαθύτερο επίπεδο που υπάρχει)  και να βρεις το κίνητρο να σταματήσεις το κάπνισμα.

Η ύπνωση έχει αποδειχθεί ως ένας αποτελεσματικός τρόπος που επιλέγουν οι άνθρωποι που θέλουν να διακόψουν το κάπνισμα και αυτό αποδεικνύεται και επιστημονικά.

“Η ύπνωση αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο διακοπής καπνίσματος” New Scientist, issue 1845, 31 October 1992, p6 

Πέρα όμως από την επιστήμη, εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο επιλέγουν την υπνοθεραπεία για να διακόψουν το κάπνισμα, μεταξύ των οποίων και αρκετοί διάσημοι. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο γνωστός σε όλους μας ηθοποιός του Χόλιγουντ, Ματ Ντέιμον ο  οποίος δήλωσε: “Είναι φανταστικό. Δεν επιθυμούσα πλέον τα τσιγάρα καθόλου. Θα έπρεπε να το είχα κάνει χρόνια πριν. Η ύπνωση αποτελεί μια από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής μου!”

Ως αϋπνία ορίζεται η δυσκολία στον ύπνο, η παρατεταμένη νυχτερινή αφύπνιση ή η ανεπαρκής ποσότητα ή ποιότητα ύπνου, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία της ημέρας, παρά την επαρκή ευκαιρία για ύπνο.  

Η υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας που σχετίζεται με την αϋπνία στην παιδική ηλικία και την εφηβεία μπορεί να προκαλέσει εξασθένιση της προσοχής, της μάθησης και της μνήμης, γεγονότα που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την γενικότερη ακαδημαϊκή απόδοση των παιδιών. 

Η επιστημονική έρευνα των καθηγητών Ran D Anbar & Molly P Slothower πραγματοποιήθηκε με σκοπό να τεκμηριωθεί η σχέση μεταξύ αϋπνίας και  ψυχολογικών παραγόντων σε παιδιά σχολικής ηλικίας και να τεκμηριωθεί εάν η χρήση ύπνωσης για αυτήν την πάθηση μπορεί να είναι αποτελεσματική. 

Οι καθηγητές πραγματοποίησαν αναδρομική ανασκόπηση διαγράμματος για 84 παιδιά και εφήβους με αϋπνία, εξαιρουμένων εκείνων με κεντρική ή αποφρακτική άπνοια ύπνου. 

Σε όλους τους ασθενείς δόθηκαν και έγιναν δεκτές οδηγίες για αυτο-ύπνωση για τη θεραπεία της αϋπνίας και για άλλα συμπτώματα, εάν θεωρήθηκε ότι αυτοί ήταν επιδεκτικοί στη θεραπεία με ύπνωση. Εβδομήντα πέντε ασθενείς επέστρεψαν για παρακολούθηση μετά την πρώτη συνεδρία ύπνωσης. Η μέση ηλικία τους ήταν 12 χρόνια (εύρος, 7-17). 

Αποτελέσματα:

• Δόθηκαν δύο ή λιγότερες συνεδρίες ύπνωσης στο 68% των ασθενών. 
• Από τους 70 ασθενείς που ανέφεραν καθυστέρηση στην έναρξη του ύπνου πάνω από 30 λεπτά, το 90% ανέφερε μείωση του χρόνου έναρξης του ύπνου μετά την ύπνωση. 
• Από τους 21 ασθενείς που ανέφεραν νυχτερινές αφυπνίσεις περισσότερες από μία φορές την εβδομάδα, το 52% ανέφερε την επίλυση των αφυπνίσεων και το 38% ανέφερε βελτίωση μετά από την ύπνωση.  
• Ένα 41% ανέφερε σωματικές ενοχλήσεις, όπως πόνο στο στήθος, δύσπνοια, λειτουργικό κοιλιακό άλγος, πονοκεφάλους κ.α. Μεταξύ αυτών των ασθενών, το 87% ανέφερε βελτίωση ή επίλυση των προαναφερθέντων σωματικών ενοχλήσεων μετά από ύπνωση.

Συμπέρασμα της έρευνας: Η χρήση της ύπνωσης παρουσιάζεται ως παράγοντας που  διευκολύνει την αποτελεσματική θεραπεία για την αϋπνία σε παιδιά σχολικής ηλικίας.

Μπορείτε να διαβάσετε την πλήρη μελέτη εδώ. 

Εάν παρατηρείτε πως το παιδί σας ταλαιπωρείται από αϋπνία, πρέπει να ενεργήσετε πριν το συγκεκριμένο ζήτημα αρχίσει να επηρεάζει την σωματική του υγεία και την ακαδημαϊκή του πορεία (εκπαίδευση στο δημοτικό ή το γυνμάσιο).