Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο διαλογισμός όσο και η ύπνωση είναι και οι δύο εξαιρετικές και αποδεδειγμένα αποτελεσματικές πρακτικές.
Όμως σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν;
Ομοιότητα 1η:
Ο διαλογισμός είναι μια τεχνική στην οποία βρίσκεστε κάπου ήσυχα και προσπαθείτε να χαλαρώσετε.
Επίσης και η ύπνωση είναι μια τεχνική κατά την οποία βρίσκεστε κάπου ήσυχα και χαλαρώνετε εστιάζοντας την προσοχή σας προς τα μέσα.
Διαφορά 1η:
Ο διαλογισμός απλώς βοηθά να χαλαρώσετε και να εστιάσετε στον εαυτό σας.
Στην ύπνωση χαλαρώνετε μεν εστιάζοντας σε εσάς, αλλά από τη στιγμή που είστε χαλαροί και εστιασμένοι, μπορείτε να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε ζητήματα τα οποία θέλετε να επιλύσετε διότι μόλις βρεθείτε σε υπνωτική έκσταση, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις αστείρευτες δυνάμεις του υποσυνείδητου νου σας και χρησιμοποιώντας υποβολές μπορείτε να κάνετε μετρήσιμες αλλαγές ζωής σας.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αφήνοντας κάποιον άλλο να σας υπνωτίσει ή μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας αυθύπνωση. Και οι δύο τρόποι είναι εξίσου αποτελεσματικοί.
Ομοιότητα 2η:
Ο διαλογισμός είναι μια μορφή ενδοσκόπησης για να μπορείτε ήρεμα να εξετάσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.
Επίσης και η ύπνωση είναι μια στροφή “προς τα μέσα” που βάζει σε ήρεμη σειρά τις σκέψεις και τα συναισθήματα.
Διαφορά 2η:
Ενώ ο διαλογισμός εστιάζει αποκλειστικά στο “εδώ και τώρα”, η ύπνωση αρχικά κάνει μεν το ίδιο πράγμα, αλλά στη συνέχεια σας οδηγεί να κοιτάξετε βαθύτερα, μέσα στον υποσυνείδητο νου σας, εκεί όπου αποθηκεύονται όλες οι αναμνήσεις, όλη η δημιουργικότητα, όλα τα συναισθήματα, όλες οι πεποιθήσεις και τα όλα τα ένστικτά σας.
Και αυτή η πρόσβαση σε όλα αυτά είναι το σημαντικότερο διότι όταν έχετε αυτή την πρόσβαση, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που δεν μπορείτε να επιτύχετε.
Διαφορά 3η:
Ο διαλογισμός έχει μόνο ένα στάδιο: την εστίαση στην αναπνοή η οποία μπορεί να σας βοηθήσει να ηρεμήσετε το μυαλό σας, να χαλαρώσετε και να συλλέξετε τις σκέψεις σας.
Η ύπνωση έχει (3) τρία ξεχωριστά στάδια εντός των οποίων:
- Απομακρύνετε το άγχος
- Ξεπερνάτε φόβους
- Έχετε πρόσβαση σε πληροφορίες που σε συνειδητό επίπεδο είχατε ξεχάσει
- Απελευθερώνετε τη δημιουργικότητά σας
- Βρίσκετε θετικές λύσεις ακόμη και σε δύσκολες περιόδους
- Επιτυγχάνετε τους περισσότερους από τους στόχους σας
Αλλά γιατί το πετυχαίνει αυτό η ύπνωση και όχι ο διαλογισμός;
Στην ύπνωση συνήθως ξεκινάτε έχοντας έναν συγκεκριμένο στόχο ή πρόθεση κατά νου.
Μόλις κατά το πρώτο στάδιο νιώσετε χαλαροί, μπορείτε στη συνέχεια να επικεντρωθείτε στο ζήτημα που θέλετε να επιλύσετε (στάδιο αλλαγής) χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του υποσυνείδητου νου σας και εντάσσοντας αυτές εντός μεθόδων όπως ο θεραπευτικός οραματισμός ή η δημιουργική οπτικοποίηση (πάντα κατά το στάδιο της αλλαγής).
Για παράδειγμα, εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που θέλετε να διώξετε, μπορεί ο υποσυνείδητος νου σας να σας το παρουσιάσει σαν έναν μεγάλο λίθο που καταρρέει και μετατρέπεται σε σκόνη. Άλλωστε ο υποσυνείδητος νους σας ξέρει καλύτερα από εσάς πώς θα επιλυθεί το ζήτημα.
Ή εάν για παράδειγμα έχετε ένα σημαντικό ραντεβού στο οποίο χρειάζεστε αυτοπεποίθηση, μπορείτε (μέσα στο στάδιο αλλαγής της ύπνωσης) να φυτέψετε έναν σπόρο αυτοπεποίθησης μέσα στον υποσυνείδητο νου σας (ο σπόρος αυτός τεχνικά ονομάζεται μεθυπνωτική υποβολή αυτοπεποίθησης) και να του ζητήσετε αυτός ο σπόρος να παράγει καρπούς αυτοπεποίθησης ακριβώς κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας.
Αυτή μεθυπνωτική υποβολή μπορεί να έχει τη μορφή: “Υποσυνείδητε νου, θέλω, όση αυτοπεποίθηση υπάρχει μέσα μου, να την φέρεις στην επιφάνεια ακριβώς κατά τη διάρκεια του ραντεβού μου” (φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, αυτή η ίδια φράση ειπωμένη εκτός ύπνωσης δεν θα φέρει κανένα απολύτως αποτέλεσμα).
Γενικό συμπέρασμα: μπορείτε να σκεφτείτε την ύπνωση ως μια πιο έντονη και βαθύτερα επικεντρωμένη κατάσταση διαλογισμού, η οποία ακριβώς επειδή είναι βαθύτερα επικεντρωμένη σε συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι τελικά καλύτερη για επίτευξη θετικών αλλαγών.
Ωστόσο εάν διαβάσατε πολλά αναφορικά με τις διαφορές ανάμεσα στην ύπνωση και τον διαλογισμό και μπερδευτήκατε, κρατήστε μόνο ένα στο μυαλό σας:
Ο διαλογισμός και η ύπνωση έχουν ομοιότητες, αλλά η τεράστια διαφορά τους είναι ότι η ύπνωση ακολουθεί μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ένα αποτέλεσμα που έχεις επιλέξει πριν αρχίσεις, ενώ ο διαλογισμός είναι πιο “άμορφος” και ασαφής.
Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό και μία προσωπική κατάθεση, η οποία ίσως βοηθήσει περισσότερο.
Προσωπικά δεν επιλέγω τον διαλογισμό διότι δεν έχει αυτή τη συγκεκριμένη κατεύθυνση (αν και σε κάποιους μπορεί να ταιριάζει περισσότερο) για να επιλύσω συγκεκριμένα ζητήματα και να επιτύχω συγκεκριμένους στόχους.
Χρησιμοποιώ πάντα ύπνωση (συγκεκριμένα “αυθύπνωση”, εφόσον μπορώ να υπνωτίζω τον εαυτό μου, κάτι που μπορούν όλοι να μάθουν) κάθε φορά που θέλω να πετύχω κάτι συγκεκριμένο: είτε αυτό είναι χαλάρωση, είτε ηρεμία, είτε η επίλυση ενός προβλήματος, είτε η διαχείριση κάποιου μυϊκού πόνου.
Και το κάνω αυτό επειδή με την ύπνωση ξέρω ακριβώς πότε θα μπω, πότε θα βγω, και τι θα έχω πετύχει κατά τη διάρκεια που βρίσκομαι εντός της υπνωτικής εμπειρίας.
Άλλωστε είναι γνωστό πως το ίδιο έκαναν προσωπικότητες τεράστιου βεληνεκούς που άφησαν το αποτύπωμά τους στο παγκόσμιο στερέωμα, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.
